Het zit erop… de koffer wordt gepakt en ik vertrek vanavond terug naar het koude Nederland. Het klimaat is koel maar ik kijk uit naar het warme weerzien met mijn lieve Roos en de kinderen Milan en Elin. Twaalf dagen onderweg, dank je wel Roos dat ik dat mocht genieten. Het is voorlopig even uit met verre reizen in afwachting van het nieuwe leven dat in aantocht is.
Bert

Ik moest toch echt ook maar eens iets gaan doen wat ik nog niet eerder gedaan had. Ik wilde graag een keer naar het noordelijk (en oostelijk) gelegen Laos. Dus hier in Bangkok een gebruikte Lonely Planet van Laos gekocht en me eerst eens ingelezen in de geschiedenis, de gebruiken, het geld en wat je verder moet weten om ernaar toe te gaan. Voor 688 Baht (14 Euro) een kaartje gekocht (enkele reis) voor de nachttrein (sleeper) naar Nong Kha. Ruim 10 uur karren terwijl je ligt te schommelen in je bed. De volgende morgen ben je om een uur of 8 (al denken de verschillende klokken in Vientiane daar heel anders over) in de hoofdstad van Laos Vientiane. Vientiane voelt meer aan als een provinciestad in plaats van een hoofdstad, het is er heel relaxed allemaal. Ik vond een mooie plek in het Lao Orchid Hotel met uitzicht op de Mekhong rivier die hier de grens vormt tussen Thailand en Laos. De foto genomen vanuit het hotel, recht tegenover een ingang van een Boeddhistische tempel.

Hi,
Hier even een kort berichtje zonder foto helaas. Na een nachtelijke treinrit (vertrek 20:00 in Bangkok, aankomst 08:30 in Nong Khai) de grens overgestoken en aangekomen in de hoofdstad van Laos. Ik zit in het Lao Orchid Hotel. Een beetje te luxe voor een overjarige backpacker maar toch nog voor een acceptabele 35 Euro per nacht. Een ruime kamer met balkon en uitzicht over de machtige Mekhong rivier. Morgen de excursies en hopelijk ook een nieuw bericht met foto’s. Liefs, Bert.

Door Bangkok heen loopt een hele grote rivier. Heel veel mensen reizen iedere dag over die rivier naar hun werk of naar school. In Bangkok heb je bussen op de straat maar ook eigenlijk bussen op de rivier. Zo heb je in Bangkok ook taxi’s op het water en op de foto zie je de achterkant van zo’n taxi die in het Engels ‘Longtail’ heet wat betekent ‘lange staart’. De staart van deze varende taxi’s bestaat uit een buis met aan het einde een soort propeller, net als bij een Fokker 50 (je weet wel). Onder water duwt de propeller de boot vooruit. Bij een boot heet een propeller een ‘schroef’. De schroef van de lange-staart boot wordt rondgedraaid door een sterke diesel of benzinemoter. Eigenlijk is het net zo’n motor als in papa’s auto zit. Alleen zit deze motor op een draaiding waardoor je als je de motor draait je tegelijk ook de boot naar links of naar rechts stuurt. Handig nietwaar? En deze taxiboten kunnen ook nog eens heel hard over het water gaan. Papa heeft vandaag een paar keer in een lange-staart boot gezeten met een paar andere reizigers en fietsen. Zo heeft papa vandaag een mooie tocht gemaakt op de fiets en in de riviertaxi. Zie je de rook uit de uitlaat komen? Deze riviertaxi was heel snel aan het varen.

Een dagje de toerist uitgehangen in BKK. Tempelbezoek aan Wat Pho, de grote tempel gelegen naast het Grand Palace. Wat Pho is veel rustieker en minder bling-bling dan de Wat Phra Kaew. Dit prachtige Boeddhabeeld moest ik op de foto zetten. Overigens is dit dan wel weer een voorbeeld van bling-bling. Nou ja, je hoeft ook niet altijd consequent te zijn.

Een van de redenen waarom ik zo van Thailand houd is de nationale keuken. Bijna alle gerechten kunnen mij bekoren. Gelukkig houdt mijn Roos ook van Thais eten en ze maakt dan ook regelmatig een heerlijke Thom Kha Kai voor ons klaar (niet voor de kinderen want dat is te pittig). Bij de buitenmuur van de grote tempel Wat Pho in Bangkok vond ik een aardig tentje waar ze deze soep ook op het menu hadden.