Corona 2020

Het corona virus houdt de hele wereld in zijn greep. Wij zitten nu al bijna 3 weken thuis in een intelligente lock-down.

We hopen en geloven dat we deze crisis zullen overwinnen en wensen dat ook voor alle andere mensen in de wereld toe. Met onderstaande foto (12 april 2020) proberen wij anderen moed te geven het vol te houden.

Twee vriendinnen spelen Passacaglia

2 Vriendinnen Felicia Bao en Elin Haver kennen elkaar 12 jaar en spelen sinds ze 4 jaar oud waren viool (Elin later alt). Ze hebben beiden 10 jaar les gehad aan de Muziek & Dansschool Amstelveen bij Wiesje Miedema. Nu zitten de beide dames al enkele jaren op de Sweelinck Academie van het Conservatiorium van Amsterdam.

De dames kregen een bijzondere kans om samen op viool en altviool de Passacaglia van G.F. Händel-Halvorsen te spelen. De opname werd gemaakt in de grote zaal van de pastorie van de Dominicuskerk in Amsterdam.

Wat Chanasongkhram Ratchaworamahaviharn

Veel van mijn dagen in Bangkok beginnen met een bezoek aan de tempel Wat Chana. Rond 10:30 zijn er vaak bijeenkomsten waar gezinnen of families een ceremonie meemaken door de Boedhistische monikken en waar gebeden en gedankt word. De monikken zingen en spreken gebeden uit. Daarna ontvangen de monikken geschenken uit handen van de familie. Tot slot geeft de abt de zegen en daarna gaan de bezoekers en de monikken aan tafel.

Wat Chanasongkhram Ratchaworamahaviharn

Lao Traditional Massage

Overval waar ik kom in zuid-oost Azie ga ik op zoek naar een plek waar ik me lekker kan laten masseren. Ook in Luang Prabang zocht ik een fijne plek. Het was even zoeken maar toen vond ik, een een achteraf steegje, Lemongrass Sauna & Massage aan de Sisavangvong Road. Zeker een aanrader omdat het nauwelijks toeristisch is. Er komen veel ‘locals’ en er is een heerlijke stoomsauna. Daarna op de bank voor een heerlijke massage. De Lao Traditional Massage is minder heftig dan de Thaise Traditional Massage.

Stilte in Luang-Prabang

Na 2 dagen varen over de Mekong rivier aangekomen in Luang-Probang. Voordat de hoofdstad naar Vientiane verhuisde was Luang-Prabang de hoofdstad.

De stad is redelijk overzichtelijk en ik heb me vooral begeven op de penisula van de stad een landtong tussen de Mekong en de Nam Khan rivier.

Ik ben een kleine week in Luang Prabang geweest en heb te voet de stad verkend. Ik was hier vooral getroffen door de ‘hoorbare’ stilte. Natuurlijk komen er auto’s en bromfietsen voorbij en een paar keer per dag wel een vliegtuig. Als deze geluiden weer voorbij waren dan was de overblijvende stilte hoorbaar.