Life in Bangkok


Hi. We zijn weer on-line, aangekomen op het eiland Koh Phangan. We hebben erg veel meegemaakt en ik zal proberen daarvan een verslag te doen.
Als je eenmaal de moeite hebt genomen om de tickets te betalen naar Bangkok ligt er een woud aan mogelijkheden voor je. Bangkok is een ideale plaats om je eens lekker te laten verwennen naast het genieten van het brede culturele aanbod. Zo kan een gemiddelde dag er als volgt uit zien: 1. Wandel in alle rust (door de uitlaatgassen) naar een tempel en bezoek deze. 2. Heb-lunch: Een lekkere Tom Ka Kai (spicy soup with coconut) of Tom Yum (spicy soup zonder coconut) en voor de kindjes flied-lice with chicken. 3. Kindjes met mama in zwembad van hotel en papa op de bank voor een Thaise massage van 1 of 2 uur. 4. Met de Tuc-tuc naar Kao San Road om daar te eten bij de Tummi-Tub (officieel Tub-Tim) en papa zo mogelijk bij PenThaiFood op Lamputree-road. Na het eten nog even wat shoppen en dan in de Tuc-Tuc terug naar het hotel. 5. Om 21:30 licht uit en slapen.

Save & Safe Bus service


We zijn weer terug in Bangkok. Op bijgaande foto zie je Milan en Elin die zitten op de bagagekar op het vliegveld. We nemen de Express Bus service die ons naar het hartje van Bangkok brengt. Het is heerlijk om weer terug te zijn in het Lampu Tree House. We worden op de weg vlakbij reeds opgevangen door het personeel. In de avond eten we de onvermijdelijke slagroompasta (Pasta Carbonara) voor de kinderen en Roos en ik genieten van een Indian en een groene curry with chicken. Om 10 uur het licht uit en slapen onder de fluisterstille airconditioning.

Laatste dag in het noorden


De laatste dag van ons verblijf in het noorden heb ik met Elin een avontuurlijke wandeling gemaakt door het dorp Ngao en de achterliggende landerijen. Het hele dorp van 300 personen leeft hier van de landbouw. Als een dorp groter wordt dan 300 inwoners splitsen ze het dorp zodat de democratisch gekozen dorpsoudste het allemaal nog kan behappen. Zeven dagen per week wordt op het land gewerkt. Om de paar dagen worden secties in de rivier afgedamd zodat het water in de sectie stijgt en een geopend kanaal vol kan lopen om het land te bevloeien. Een prachtige eenvoud en zeer effectief. Elin en ik hadden onderweg mooie gesprekken en een picknick (water en een heel zoet koekje). Elin begrijpt nu ook waarom de bananen krom zijn.
In de tussentijd kon Roosje even wat rusten en lezen omdat Milan bezig was met zijn dagelijkse siesta.

In de avond werden we meegenomen naar een Thais BBQ restaurant. Een stoof met een aluminium schaal erop met rondom een soep waarin je noodles kunt koken en bovenop een plaat waar je vlees en dergelijke op kunt grillen. Het was een bijzondere ervaring al was het er wel erg winderig en had ik spijt dat ik mijn fleece thuis had laten liggen.

XXL


Als onderdeel van het Lazy Moon Homestay programma werden Roos en ik getracteerd op een traditionele Thaise massage. In Bangkok hadden we er al een paar genoten in de school van Wat Pho. Hier vond de massage plaats in het plaatselijke gezondheidscentrum van het dorp Ngao.
Na de massage mochten we plaats nemen in een soort overdekt kippenhok waarbij aan een kant stoom ingeblazen wordt. Gelukkig mag je hoofd er boven uit steken. Na een half uur kom je druipend van zweet en waterdamp uit het hok. Het leverde een heerlijk verkwikkend gevoel op en een leuke foto van Roos in een oversized dress.

Bezoek aan school en massage


We zijn weer op pad geweest met gids Yui. Achterin de pickup vertrokken we naar een tempel in de buurt. Een prachtig Boedhabeeld in winterdracht (met sjerp). Roos ging helemaal loos zoals ze het zelf noemde met het fototoestel. Ze heeft prachtige plaatjes geschoten waarvan er hier een paar te zien zijn.
Milan maakte bij de entree van de tempel een eerbiedwaardige waay (begroeting).

Bij de tempel hoorden we muziek vanuit een aan de overzijde van de weg gelegen school. We liepen ernaar toe en werden vriendelijk ontvangen. We hadden veel bekijks hetgeen soms wat ambivalente gevoelens oplevert, we voelen ons af en toe kolonisten en dat is niet zo prettig. In de basisschool konden we echter rekenen op veel enthousiasme van kinderen en onderwijzers en we werden getracteerd op een uitgebreid concert met drums, xylofoons, mondorgels en trommels.

Lunch bij de waterval


Na een overheerlijke lunch (o.a fried-rice with chicken) gaan poedelen in het water bij een mooie waterval. Hier mengt warm water uit de vlakte van Laos zich met koud water uit een lokale rivier. Het gevolg is een aardige temperatuur om in te zwemmen en te douchen. De kinderen vonden visjes voeren met Thais vrouwen ook bijzonder leuk. Het is grappig om te zien hoe de Thai reageren op onze witte kindjes. Ze zoeken veel toenadering en willen de kinderen het liefst direct op de arm nemen. Wij proberen Milan en Elin goed te leren om nee te zeggen als ze het niet willen en natuurlijk nemen we ze zelf ook in bescherming als het een beetje te dol wordt.
Na de verkoelende duik werd ik uitgenodigd om bij een groepje Thai te komen zitten, ik deed dit samen met Yui om een beetje te vertalen. Natuurlijk moet je hier eerst je mannelijkheid bewijzen door een aangeboden bekertje met zelfsgestookte wiskey in een keer achterover te slaan. Vervolgens kregen we gerookt varkensvlees aangeboden om de smaakpapillen tot rust te brengen. Even gesproken met de Thai die ons uitnodigden mee te gaan naar hun dorp. Hier zijn we maar niet op ingegaan.

Na het weldadidige bad gingen we snel terug naar ons huisje en na een heerlijke maaltijd lagen we er om half negen in.
Nog even om het af te leren een plaatje van mijn schatten.

Op pad met gids Yui


Onze eerste dag in het noordoosten bracht ons naar een paar prachtige plekken. Achterin de pickup (op ons verzoek) vertrokken we naar Phuchefaa. Het is een beklimming naar een klif op 1600 meter hoogte. Onderaan de klif ligt Laos. Het was een spectaculair gezicht om de bewolking over de rand van de berg te zien schuiven. Het uitzicht was beperkt maar we konden toch de dorpjes beneden zien. Vroeger werden vanaf deze klif ter dood veroordeelden geexecuteerd door ze hier een zetje te geven. Een tijdje geleden was een Japanner naar beneden gevallen. Zijn lichaam moest met een helikopter opgehaald worden. De Japanse familie moest een boete van 20.000 Baht betalen aan de Laotiaanse overheid omdat de Japanner niet in het bezit was van een geldig visum.


Voordat we bij de klif kwamen hadden we onderweg nog een plaatselijke basisschool bezocht. Leuk en interessant om uitleg te krijgen over het onderwijs en contact te mogen maken met onderwijzers en kinderen. Elin en Milan zaten binnen no-time tussen de kindjes te spelen en naar de televisie te kijken. We voelen ons wel een beetje decadent om met een persoonlijke gids op stap te zijn. Toch is dit wel een manier om heel veel nieuws te leren en echt contact te hebben met de bevolking.

Technische tip tussendoor

Een kleine tip. Als je foto’s wilt uitvergroten dan kan je op de foto klikken en je krijgt dan een groter formaat te zien met een vergelijkbare scherpte. Je kan ook reageren als je het leuk vinden door op de link ‘comments’ te klikken. Als ik het commentaar gelezen heb zal ik het goedkeuren en wordt het ook voor anderen leesbaar.

Op weg naar Chiang-Rai


Op maandagochtend moesten we vroeg opstaan om te vertrekken naar het vliegveld van Bangkok waarvandaan we naar Chiang-Rai gaan vliegen. Chiang-Rai is een provinciehoofdstad in het noord-oosten van Thailand, dichtbij de grens met Laos.
We vlogen met Air Asia, een budget maatschappij. En net zoals bij ons met basic-air.com doet niemand er moeilijk over als het vliegtuig een uur te laat binnen komt en bijna 2 uur te laat arriveert. Je wordt gewoontegetrouw niet eens geinformeerd en van een excuus hebben ze ook niet gehoord. Hadden we lekker kunnen uitslapen….
Het vliegveld van Bangkok is splinternieuw en enorm groot, het lijkt aanzienlijk groter dan bijvoorbeeld Schiphol en gemaakt voor de groei want de hoeveelheid verkeer valt mee.

Aangekomen in Chiang-Rai werden we opgewacht door Yui, een Thaise man die getrouwd is met een Vlaamse (Laetitia). Ze hebben 2 kindjes van 4 en 1 jaar oud. Yui nam ons in zijn pickup truck en bracht ons via Thung naar zijn woonplaats. Even stoppen onderweg voor wat boodschappen en de temperatuur in de auto schoot omhoog zoals te zien is aan onze Milan die direct in slaap was gevallen na het instappen in de auto.

Aangekomen bij de woning van het stel waar ze een paar kleine bungalowtjes bij hebben gebouwd om gasten te ontvangen die ze vervolgens een 5 dagen durend programma aanbieden met bezoeken aan bezienswaardigheden en waarbij in contact gebracht worden met de lokale bevolking. Je kan meer lezen over het programma en de accomodatie op de website van The Lazy Moon – HomeStay
We hadden we een eerste moeilijke nacht want de bungalowtjes zijn met de rug gebouwd vlakbij een doorgaande provinciale weg. Het verkeer nam wel af gedurende de nacht maar we hebben er toch lastig om kunnen slapen. Gelukkig is de temperatuur in de avond en de nacht redelijk (zo’n 20 graden) waardoor je niet echt een airconditioning nodig hebt. Kinderen slapen gelukkig prima.