We waren op 1e kerstdag met z’n allen in het Open Huis van de Dominicus Kerk. Een groot feest met mensen van verschillende pluimage. Op de trappen van het hoofdaltaar werd door Paul Kruyswijk de onderstaande gezinsfoto gemaakt.
Ook een van de 1e plaatjes van Elin zonder beugel. Een mijlpaal en een mooi stel tanden op een rij.
Het referendum is een farce geworden. Een meerderheid van de opgekomen 30% kiezers stemden tegen het referendum. De initiatiefnemers zijn van mening dat de meerderheid van Nederland tegen heeft gestemd.
Het referendum was een Raadplegend Referendum, een vrijblijvend advies aan de regering.
Eigenlijk zijn alle partijen de fout in gegaan door te stellen dat de uitkomst van een referendum waarbij de opkomstdrempel gehaald wordt serieus moet worden genomen. Alle partijen wisten dat 27 van de 28 Europese landen al voor het associatieverdrag hebben gestemd hadden. Hoe kunnen serieuze partijen nou stellen dat een NEE serieus moet worden genomen en het verdrag niet geratificeerd moet worden? Dat is iets beloven wat je in theorie misschien niet kunt waarmaken. Dus waarom dan beloven?
Dit soort vragen zijn onmogelijk om een referendum te gebruiken als middel. Een geschikte vraag zou zijn: Willen wij dat kinderen in het basisonderwijs minimaal 2 uur muziekles per week krijgen. Dat is een vraag waar een simpele ja of nee afdoende is.
Als D66 stemmer ben ik tegen het gebruik als referenda met een opkomstdrempel of indien antwoord op de stellen vraag kennis van de materie vergt. Er zijn grote groepen Nederlands die niet goed geïnformeerd zijn of zitten in de ‘eigen gelijk’ groepjes op Facebook, Twitter of andere (a)sociale Media.
Tot zover….
Bert
Dit jaar mocht ik het geluk weer smaken 2 weken te verblijven en mijn geliefde Thailand.
Hierbij vast de link naar wat foto’s die nog verder bewerkt moeten worden.
Om meer foto’s te kunnen zien klik je op de Boeddha foto.
Zoals ik al eerder in dit blog geschreven heb: ‘Het is niet alleen maar feest’. Daarom een berichtje over mijzelf. Een plekje op mijn bovenarm bleek een kwaadaardige gezwel te zijn. Het gezwelletje kon operatief verwijderd worden zonder problemen maar om verspreiding te voorkomen onderga ik nu een stralingsbehandeling met elektronen. Vier weken lang, iedere dag een minuut onder een indrukwekkend apparaat met bestraling. Het doet geen zeer (nog niet) maar leuks is anders.
Een jaarlijks terugkerend hoogtepunt op de Vrije School Parcival is het St. Jan’s feest. Een van de rituelen bij dit feest is de sprong over het vuur. Eerst alle leerlingen van de 6e klas en vervolgens tot aan de 1e klas. Leerlingen springen vooral alleen, soms met meester of juf, soms met elkaar. Uiteindelijk sprong ik ook met mijn lieve vrouw Roos over het vuur en daarna nog een keer samen met Milan en Elin.
Milan, Roos, Elin en Bert springen over het St. Jans vuur
Eindelijk was het zover: het eerste spelletje schaak tussen vader en zoon. Het duel is nog onbeslist, morgen verder…..
Een wekelijks ritueel in het weekend gefilmd door onze Milan met Flip (camera). Het was 1 september 2012 en we maakten ons op voor het ontbijt. Elin lag nog in haar mandje te slapen.
Op aanraden van onze 2e kraamhulp Yolanda een (geslaagd) experiment met bad/douche. Papa onder de douche en Florijn aangereikt door mama. Florijn genoot met volle teugen (soms een beetje teveel water in de mond) en het was heerlijk om te doen. Op die manier krijgt papa ook nog eens een extra douche wat mama natuurlijk weer extra kan waarderen.
Florijn bij papa op de arm onder de douche
Het zit erop… de koffer wordt gepakt en ik vertrek vanavond terug naar het koude Nederland. Het klimaat is koel maar ik kijk uit naar het warme weerzien met mijn lieve Roos en de kinderen Milan en Elin. Twaalf dagen onderweg, dank je wel Roos dat ik dat mocht genieten. Het is voorlopig even uit met verre reizen in afwachting van het nieuwe leven dat in aantocht is.
Bert
Ik moest toch echt ook maar eens iets gaan doen wat ik nog niet eerder gedaan had. Ik wilde graag een keer naar het noordelijk (en oostelijk) gelegen Laos. Dus hier in Bangkok een gebruikte Lonely Planet van Laos gekocht en me eerst eens ingelezen in de geschiedenis, de gebruiken, het geld en wat je verder moet weten om ernaar toe te gaan. Voor 688 Baht (14 Euro) een kaartje gekocht (enkele reis) voor de nachttrein (sleeper) naar Nong Kha. Ruim 10 uur karren terwijl je ligt te schommelen in je bed. De volgende morgen ben je om een uur of 8 (al denken de verschillende klokken in Vientiane daar heel anders over) in de hoofdstad van Laos Vientiane. Vientiane voelt meer aan als een provinciestad in plaats van een hoofdstad, het is er heel relaxed allemaal. Ik vond een mooie plek in het Lao Orchid Hotel met uitzicht op de Mekhong rivier die hier de grens vormt tussen Thailand en Laos. De foto genomen vanuit het hotel, recht tegenover een ingang van een Boeddhistische tempel.